Jeetje 180 dagen zitten erop. Dit is mijn laatste blog voor de afvalrace. Ik zal het schrijven van mijn belevenissen tijdens de afvalrace wel gaan missen. Morgen 3 april zou de afsluiting zijn met een feest erbij, maar helaas gaat dit niet door i.v.m. de omstandigheden van het coronavirus. Een gebeurtenis die we nooit meer zullen vergeten en altijd op ons netvlies zal blijven staan.

Mijn mooiste ervaring
Ik kan niet echt zeggen wat mijn mooiste ervaring was tijdens de afvalrace. Toen ik begon aan de afvalrace had ik nooit gedacht dat ik dit kon, dat ik 6 maanden lang het kon opbrengen om 3 keer per week te gaan trainen ondanks mijn drukke werkleven.
Na 180 dagen ben ik dus best trots op mezelf wat ik ben afgevallen en hoe ik er nu uit zie, al ben ik er zeker nog niet. Dus voor mij is dit geen afsluiting, maar een nieuwe start! De afvalrace heeft mij een nieuwe toekomst gegeven. Een toekomst waar ik heb geleerd om gezond te eten, een toekomst waar ik heb geleerd om weer trots te zijn op mezelf en een toekomst waar ik heb geleerd om beetje bij beetje weer van mezelf te zijn gaan houden.

1 van de mooiste ervaringen was ook de 5 km bij de City Pier City. Dankzij de afvalrace ben ik het hardlopen weer op gaan pakken en dat het me dan ook lukte om de 5 km binnen een half uur te lopen is iets waar ik zeker trots op ben.

Tja en vergeet de complimenten niet toen anderen het ook gingen zien aan mijn lichaam. Mijn zelfvertrouwen groeide en beetje bij beetje kon ik weer trots zijn op de persoon wie ik was. De eerste kledingstukken die ik kocht na een lange tijd en maten kleiner waren.
De vriendschap met Mirjam die ik eraan over heb gehouden tijdens de afvalrace en vergeet ook niet de steun van alle andere afvalkandidaten die in hetzelfde schuitje zaten.

En zo kan ik nog wel even doorgaan met alle mooie ervaringen.

De grootse verandering
De grootste verandering is toch wel dat ik heb geleerd om niet terug te vallen naar het “snoepen” tijdens moeilijke, verdrietige, stressvolle periodes. Of te wel de emotie-eter zoals ze het noemen. Tijdens de afvalrace heb ik ook verdrietige en stressvolle momenten gehad en heb geleerd om deze periodes anders op te lossen dan terug te vallen naar een zak snoep. Ik ga nu hardlopen, erover praten vind ik nog steeds niet makkelijk maar leer het nu zelf op te lossen maar op een verstandige manier.

De toekomst
Op dit moment wil ik nog 5 kilo of zelf nog iets meer kwijt en wanneer ik dat heb bereikt ga ik er zeker voor zorgen dat ik niet meer terug val in mijn oude patroon. Ik denk dat ik heel mijn leven bewust hier mee bezig zal zijn, maar omdat ze mij hebben geleerd tijdens de afvalrace dat je alles kan eten maar bewuste keuzes moet maken is dit ook zeker vol te houden. Wat betreft het sporten zal ik zeker blijven hardlopen en gaan trainen voor de 10 km. Het meedoen met wedstrijden zal zeker gaan gebeuren na de omstandigheden i.v.m. de corona.
Ik wil er naar toe gaan werken om volgend jaar de 10 km te lopen in Rotterdam. Krachttrainingen is en blijft mijn ding niet, maar de afvalrace heb wel laten zien dat het erbij hoort. Hoe ik dit ga doen in de toekomst, moet ik nog even een weg in gaan zoeken.
Dus kortom voor mij is dit niet de afsluiting van de afvalrace maar een nieuwe start! Een start waarbij ik het nu zelf moet gaan doen zonder de hulp van Danielle, zonder de hulp van mijn medekandidaten en zonder de hulp van de afvalrace!!

Groetjes Debby

Debby wordt begeleid door Enforce Den Haag, je kunt Debby ook bij ons volgen via Facebook en YouTube.