Hallo, ik zal mij even voorstellen.
Ik ben Carla Kleijer, 35 jaar en getrouwd met Pieter. Samen met onze kids Dylano 9 jaar en Yara 7 jaar wonen wij in het heerlijke Ermelo. Allebei hier geboren en getogen en weg willen we nooit meer!!
In het dagelijks leven werk ik twee dagen in de week op een kinderdagverblijf. Doordeweeks vind ik het leuk om met vriendinnen te wandelen, maar vaak is het ook heel veel kletsen…tussen de oefeningen door. Ik vind het leuk om met ons gezin en met vriendinnen leuke dingen te doen, hier kan ik zo van genieten.
De Afvalrace…ik zag het op Facebook staan bij een oud-collega en dacht wat leuk zal ik me daarvoor aanmelden. Ah ja waarom niet, ik was niet tevreden met hoe het op dit moment ging was al een paar jaar aan het Jojo-en ondertussen gaf de weegschaal al 3 cijfers aan ipv 2… om mij heen hoorde ik veel mensen die gingen voor een maagband maar dat was mij net een stap te ver. Het leek voordat moment een makkelijke oplossing maar of het dan tussen mijn oren ook opgelost zou zijn dat zou vast niet!
Op een middag ging de telefoon, Collin belde om te vragen of ik naar het live event kwam van De Afvalrace… en ik zei JA! Thuis vertelde ik niks want ja wie weet werd ik niet uitgekozen hoe groot is die kans nou eenmaal dat ze het mij gunnen. Dus de dag dat het live event was moest mijn man onverwachts werken en aangezien hij van niks wist en ik nog steeds niks zei heb ik Collin gemaild dat Pieter moest werken. Volgende dag belde hij dat als ik echt wilde toch ook echt langs moest komen en zo hadden we een nieuwe afspraak ingepland op woensdag 25 September.
De nacht van dinsdag op woensdag werd ik ontzettend ziek overgeven, diarree en hoge koorts, maar ja ik had wat belooft. Op woensdagochtend om 10:15 kwam ik aan met mijn bezwete hoofd en dat kwam niet door het sporten 🙂 het gesprek dat ik die ochtend had maakte mij zo emotioneel… hij zei zulke rake dingen en ik ging ook steeds meer over mijzelf nadenken… waarom wel tijd maken voor het sporten van de kids en niet voor mijzelf en dat was niet het enige. Daar heb ik het vast in een ander blog nog weleens over.
De volgende dag werd ik gebeld over wat voor gevoel ik had gehad bij het gesprek etc… ook was er een ingevuld papier kwijt dat hij toch echt nodig had… ik heb nog in mijn tas gekeken maar kon het niet vinden. De vraag was of ik vrijdag even langs wilde komen om het opnieuw in te vullen. Pfff nog steeds beroerd en koortsig de volgende ochtend opnieuw naar Collin, ik kwam binnen en toen feliciteerde hij mij als winnaar van De Afvalrace!!!
Wauw echt?? Te gek! En ja weer tranen want ow wat ben ik blij met deze geweldige kans op een fitter, gezonder lichaam!
Ondertussen ben ik nu anderhalve week bezig en ik merk nu al verandering. Ik ben ontzettend blij en dankbaar dat ik deze stap heb gezet! Ik heb er ontzettend veel zin in!
Liefs Carla
