De Afvalrace en mijn gezin

De eerste maand van De Afvalrace is voorbij en er zijn al veel dingen veranderd. En natuurlijk moet ik alle stappen zelf nemen, maar als je op steun van je buitenwereld kunt rekenen, sta je altijd sterker.

Wat is het dan fijn om te merken dat je eigen gezin volledig staat achter hetgeen wat je aan het doen bent. Mijn man is blij dat ik deze kans heb gekregen en steunt me daar waar hij kan. Nu ik met mijn schouderblessure kamp, stimuleert hij mij regelmatig om samen andere manieren van bewegen te zoeken. We gaan dus veel vaker de honden samen uit laten en maken dan een grotere ronde. Dit is dan ook gelijk een moment om dagelijkse dingen te bespreken. Zeker even als de kinderen niet meelopen.

Mijn kinderen denken ook vaak mee. De oudste vindt het vooral belangrijk dat ook al ben ik dan aan het afvallen, zij nog wel lekkere dingen mogen eten. Als dat zo is dan heeft ze nergens problemen mee. Wel trekt ze meestal een lang gezicht als ik een nieuw recept op tafel zet. Maar warm eten is dan ook niet zo haar ding.

De jongste van 6 is ook geen goede eter, maar probeert hier en daar nog wat uit. Meestal wordt het ook niet als lekker ervaren. Daarnaast is zij wel een meisje dat nog regelmatig bepaalde opmerkingen maakt. Zo van mama dat mag jij niet he en kom mama we nemen de trap dat is toch goed voor jou. Altijd handig een extra personal coach.

Wat ze ook trouw doen, is het bekijken van mijn filmpjes. Meestal wordt er dan hartelijk om gelachen. Mama is echt geen goede vlogger wordt er dan gezegd. Kan ze geen ongelijk geven. Vloggen is echt niet mijn ding en moet er heel erg aan wennen om filmpjes van mezelf te zien.
Maar goed, al doende leert men toch?

Groetjes, Pascale

Pascale wordt begeleid door Enforce Tilburg en is bij ons ook te volgen op Facebook en YouTube.