In mijn vorige blog stelde ik een vraag. Een vraag waar niemand de behoefte aan had om te beantwoorden, het niet durfde te delen of misschien het antwoord wel niet wist?! Ik had jullie beloofd deze vraag zelf ook te beantwoorden in deze blog. De vraag was eigenlijk heel simpel: Wat maakt dat ik met Kerst nou zo veel meer eet dan tijdens een gewone maaltijd? Het antwoord is voor mij heel simpel. Naja antwoord?! Zeg maar gerust antwoorden.

1.) Door de gezelligheid om me heen let ik gewoon simpelweg niet op wat voor voedsel ik in mijn mond stop.
2.) Door de gezelligheid om me heen let ik simpelweg niet op hoeveel ik in mijn mond stop. 3.) Tijdens een kerstdiner bij iemand anders thuis heb ik geen invloed op de invulling van het
diner dus had ik vaak het gevoel dat het toch al een verloren zaak was.
4.) Tijdens een (kerst)diner bij iemand anders thuis vind ik het altijd vervelend dingen af te slaan. Immers hebben zij toch vaak erg hun best gedaan om voor jou een mooi diner neer te zetten en vaak hoort daar een overvloed aan eten bij.
5.) Bij een (kerst)diner bij mij thuis haal ik altijd veel te veel in huis uit angst dat iemand wat te kort komt.
6.) De allerlaatste…ik vind het vervelend als er veel eten weggegooid wordt en door het overvloed aan eten met kerst heb ik, en ik ben niet de enige binnen mijn gezin, de neiging dus extra te eten, de dingetjes die niet Tupperware waardig meer zijn, in de hoop een beetje verspilling tegen te gaan.

Short version: Ik vergeet in de gezellige sfeer mijn eigen grenzen, zowel bij mezelf als bij anderen, aan te geven.

Nou het opstel is klaar…just kidding, alhoewel het daar wel op lijkt als ik zo terug lees.

The Grinch

Ergens gaandeweg heb ik me mee laten nemen in de commerciële kerstsleur waar het grotendeels draait om eten en geschenken, terwijl ik vroeger zo’n romantisch beeld had van alle gezelligheid en het samen zijn rondom kerst. Een gezelligheid die ik nu heel erg mis! Ik voel me een beetje als Who Cindy Lou uit de Grinch. Het belangrijkste tijdens Kerst is namelijk niet het eten of alle mooie kado’s. Het allerbelangrijkste zijn de mensen om je heen! Eten en kado’s zorgen niet voor de gezelligheid, het draagt er extra aan bij. Tenzij je een verkeerd kado uit kiest dan zou de Grinch een uitkomst bieden.

Conclusie

Het feit blijft dat gezelligheid in onszelf zit en dat we ergens gaandeweg het idee hebben gekregen, althans ik, dat we het zonder uitgebreid feestmaal, toastjes, drank, koek, snoep, chips noem maar op minder gezellig zullen hebben. Ik ben eten gaan associëren met gezelligheid en kon dat niet meer los van elkaar zien. Ergens in mijn hoofd heb ik de noodzaak van eten/voedsel verdrongen. Ergens in mijn woordenboek was het hele gedeelte dat wij ons eten/voedsel nodig hebben om energie en bouwstoffen voor het lichaam uit te halen, compleet weggevaagd. Mijn hoofd was echt zodanig geprogrammeerd dat zodra er maar iemand een voet over de deurdrempel zetten ik al koek, snoep..naja je kent het wel klaar moest hebben staan. Ik schaamde me rot als iemand hier kwam en ik geen koekje in huis had. Want ja dat is natuurlijk rete ongezellig! Of toch niet?! Want kwam diegene nou voor mijn gezelligheid of voor al dat lekkers? Betekent dit dat er nooit meer iets op tafel zal komen als je bij me binnenwandelt? Nee, natuurlijk niet…het zal gewoon wat anders gaan zijn dan je gewend was.

Liefs Mirjam

Mirjam wordt begeleid door de mastertrainers van Enforce Tilburg, De Afvalrace wordt gesponsord door New Care supplements