Beweging is ook afleiding

Normaal ben ik niet snel van mijn stuk te krijgen, maar deze eerste anderhalve maand hakt er toch behoorlijk in. Fake it, till you make it zit er hier in ieder geval niet in! Het is keihard werken.
Zoals mijn trainer Richard zegt; korte pijn, kom op! Of wil je weer die lange pijn? Oftewel, hoe je jezelf hiervoor voelde. Nu train ik om de dag, en soms jog ik dan zelf nog één keer in de week of samen met mijn man, heerlijk in het bos. Ik probeer ook zoveel mogelijk de fiets te pakken, dan ben ik langer onderweg en het is meteen een stukje beweging, dat geeft meteen afleiding voor verleiding.

Dat probeer ik zoveel mogelijk te doen, want zeker tussen 15.00u en 18.00u vind ik het erg lastig, dan krijg ik vaak trek, dus even je gedachten op wat anders, zoals de was vouwen voor in de kinderkasten, om een boodschap of even een spelletje spelen.
Maar goed, dit klinkt easy going, maar is het niet altijd. De donkere dagen spelen ook weer een rol, en als je dan heerlijk op je bank onder een warm dekentje zit, denk je niet altijd.. yeeey we mogen zo meteen weer! Maar dat is het voordeel van PT en smallgroup trainingen, die stok achter de deur. En als ik dan weer die vreselijke foto van mezelf van afgelopen zomer op mijn telefoon bekijk, spring ik onmiddellijk in mijn trainingsoutfitje hoor.

Groente.. really?!

Ook mijn samenstelling van voeding gaat steeds een beetje beter. Ik probeer op mijn groentes te letten, hoewel ik daar nog steeds werkelijk niet van hou. Ik begrijp tot op heden niet hoe mensen daar van kunnen genieten. Het liefst zou ik drie keer per dag vers brood eten, maar helaas.. dat gaat ‘m niet (meer) worden. Ik moet meer variatie erin zoeken, en een beetje lol erin krijgen. Ik heb daarin dus nog een lange weg in te gaan weet ik zelf.

We gaan sportief en energiek door, want over het algemeen geniet ik er de volle 100% van.
Een nieuw pad, een mooi doel.. op naar de nieuwe ik!

XXX Ilona