Nog een paar keer knipperen met m’n ogen en de feestdagen staan weer voor de deur. Ik kan het blijven zeggen, sinds ik de 30 gepasseerd ben, vliegen de dagen voorbij. De Sint is al in het land maar ben hem nog niet tegengekomen. Normaal gesproken zocht ik hem op maar nu met een puber van 13 hoeft dat niet meer. Met het Sinterklaasfeest doe ik dus ook niets meer.
Maar dan komt Kerst. Hoewel ik van origine in het Hindoeisme geloof heb ik van huis uit altijd Kerst meegevierd. Wel op onze eigen manier. Voorheen was dat samenkomen met de hele familie. Ooms, tantes met aanhang bij oma thuis. De laatste jaren was het met m’n broertje en zusje bij m’n ouders thuis. De tafelkleden en het mooiste servies werden naar boven gehaald. Ruim van te voren werd er een groepsapp aangemaakt waarin we al onze eetwensen en suggesties konden doen. En daaruit kwamen dan onze gangen. Wij hebben het zelfs gepresteerd om een keer een 7 gangen diner voorgeschoteld te krijgen. De mooiste (want ja, het oog wilt ook wat) en heerlijkste dingen kwamen dan op tafel.
Na het eten kakte mijn vader dan meestal in en nam dan plaats op de bank. Mijn moeder en wij deden dan meestal een spelletje nadat we de cadeautjes hadden gedaan. Dit jaar is het anders. Het is nooit meer hetzelfde en dat zal het ook nooit meer zijn. Ook met oud en nieuw zie ik er tegenop. Natuurlijk zal ik met Kerst bij m’n paps gaan en zal de rest er ook zijn maar ik vermoed dat het een emotionele avond zal zijn.
Er zal natuurlijk eten en drank zijn maar ik moet me ervoor behoeden dat ik niet naar alles grijp. Misschien ken je het wel, de emotie-eter. Dat ben ik namelijk ook. Als ik niet lekker in m’n vel zit (dat is dus zo goed als elke dag maar het gaat de betere kant op) of als ik verdrietig ben ga ik eten. Op dat moment geeft dat voldoening maar dat is altijd maar van korte duur. Dus grijp ik vaak naar meer. De laatste tijd gaat het gelukkig beter maar met dit soort dagen ben ik best huiverig.
De schappen liggen vol met lekkers en de folders staan er ook bomvol mee. Kruidnoten omhuld met chocolade, roomboterstaven, kerstkransjes, eigenlijk te lekker om te laten staan. Nu is het een kwestie van gezondere voeding in huis halen, ook met de feestdagen. Al moet ik zeggen dat we dat met Kerst eigenlijk altijd wel deden. De sidedishes zijn wel voornamelijk onze Surinaamse gerechten en ook de caloriebommen, maar hoe ga ik deze weerstaan?!? Bij de gedachte van al dat lekkers voelt het alsof een engeltje op mijn tong piest. ‘Het komt vast goed. Denk aan de cm’s en kilo’s die er al af zijn Aruna!’ En toch hoor ik gelijk dat andere stemmetje in m’n hoofd: ‘Het kan heus geen kwaad, je traint het er toch wel af. Een paar hapjes kunnen vast wel’.
Groetjes Aruna
Aruna wordt begeleid door de mastertrainers van Enforce Den Haag, De Afvalrace wordt gesponsord door New Care supplements
