Positiviteit
Ik had een goede week op mijn werk. Ik was vrolijk, opgewekt, zag zoveel positieve dingen bij de kinderen en om mij heen. Niet dat ik normaal slechte weken heb, maar deze week viel echt op. Er werd goed gewerkt, complimenten aan elkaar gegeven, geen tot weinig discussies met elkaar gehouden. Het was een fijne sfeer. Ik had ondanks dat ik moeilijk mijn bed uit kon komen, iedere dag zin om te werken.

Masker af
Ik denk dat daar mede een stuk van mijn grootste verandering in is te vinden. Ik ben tijdens mijn rugrevalidatie begonnen met het afzetten van mijn masker, het altijd maar mooi weer spelen, de alles-is-goed-cultuur. En ondanks dat ik me soms keihard probeer te verschuilen achter mijn masker, blijft deze veel vaker af.

Ik ben oprecht steeds vaker blij met mezelf.

Ik word vrolijk wakker als mijn wekker gaat en ben ik niet vrolijk wakker geworden dan zet ik op school muziek aan en word ik alsnog vrolijk.
Op school zijn we bezig om de school positief op de kaart te brengen. Ik merk dat ik daar veel energie uithaal.

Ik ben trots op mezelf als ik een complimentje krijg op het trainingsveld over hoe goed de training ging. Ikzelf had het wel door, maar dat een ander dat ziet is super tof! Ik heb het al in een eerdere blog geschreven, maar maak eens complimentjes naar elkaar, die zijn zo waardevol. Zo was er vrijdag een leerling die voor mij mocht controleren of iedereen zijn werk had gemaakt. En terwijl hij dat deed riep hij: ” Zo A….., jij hebt dit ook al af, wat knap van je”. Ik word daar blij van. Een complimentje is zo gemaakt, maar de ander groeit daarvan.

Tip van mijn zusje
Mijn zusje heeft mij zo’n goede tip gegeven die ik zo vaak mogelijk probeer toe te passen: “Maak je niet druk om de dingen waar je niets aan kunt veranderen”. En daar heeft ze zo gelijk in. Als het regent wordt niet boos of sacherijnig, je kan er niets aan veranderen.

Ben je een week niet afgevallen (story of my life), wordt niet boos. Je kan er niets meer aan doen. Schouders eronder en weer door, maar kijk naar je centimeters, want daar ben je waarschijnlijk wel wat van kwijt.

Het is een kunst en een kracht om de positieve dingen om je heen te zien, terwijl het zoveel makkelijker is om de negatieve dingen te herkennen. Ik merk dat het sporten bij Enforce mij positiever heeft gemaakt. En ondanks dat ik mijn doel niet ga halen (en niet eens in de buurt kom), ben ik wel ontzettend trots als ik kijk waar ik vandaan kom en wat ik allemaal al heb bereikt. En ben ik zeker niet van plan om na 5 april, de afsluitavond, alles te laten vallen.

Mijn verhaal, mijn reis is nog lang niet klaar.

Tot volgende week!
Groetjes, Eveline

Eveline wordt begeleid door Enforce Drechtsteden, je kunt Eveline ook bij ons volgen op Facebook en YouTube.