Afvalracer Joëlle: “Sporten of sangria?”

Januari 2018
Het was zo’n 20 graden, zonnig en ik zit samen met een vriendin op een terrasje te wachten op onze lunch. De dagen ervoor hadden we ook lekker ontbeten, geluncht én gedineerd. Eigenlijk was het een bezoekje zoals altijd wanneer vrienden of familie me kwamen opzoeken in Valencia: lekker eten en warm weer.

Januari 2019
Een jaar later is mijn leven een wereld van verschil. Zojuist heb ik me naar huis moeten slepen door de sneeuw, 0 graden en had ik rode wangen van de kou in plaats van door de zon. Hoewel ik de warmere en relaxtere tijden mis, is het goed voor mij geweest terug te keren naar Nederland. Want behalve de externe veranderingen, ben ik zelf ook veranderd.

Sporten of sangria?
In Valencia vond ik het lastig om me 100% toe te wijden aan sporten en eten. Eigenlijk komt wonen in Spanje redelijk overeen met elke dag vakantie. Ik kon dan gemakkelijk een keer (of wat) paella halen voor lunch, de sportschool skippen of een drankje doen met uitgaan. Wanneer ik dit allemaal wel weken of maanden kon weerstaan en me kon toewijden, hoefde er maar iets kleins (of groots) te gebeuren en ik gaf op. Nu moet ik wel erbij zeggen; ik maakte het nooit echt heel bont. Snoepen stond bijvoorbeeld niet in mijn woordenboek. Die hapjes, drankjes en de sportschool niet van binnen zien, deed ik trouwens niet alleen. Waar het bij anderen geen tot weinig effect had, verzamelden de kilo’s zich wel bij mij.

Hoe ben ik nu vergeleken de start van De Afvalrace?
Oké; ik heb misschien sneller de aanleg om aan te komen. Jammer, maar er zijn meer vervelende dingen. Het is wel iets waar mee gewerkt kan worden. En dat heeft weer te maken met doorzettingsvermogen, een van de veranderingen die ik heb doorgemaakt sinds de start van De Afvalrace en in eerdere blogs over heb geschreven. In week 1 schreef ik het volgende: “Ik wil eigenlijk gewoon kunnen sporten, dat ik het weer leuk vind én dat het hoofddoel niet is om af te vallen.” Ik vind het grappig te zien dat daar na vier maanden al verandering in is. In de eerste weken vond ik de trainingen spannend en leuk, maar kwam ik vooral omdat het voor mijn gevoel ‘moest’. Nu heb ik ook echt zin in de trainingen en worden collega’s, vrienden en familie misschien wel gek van mijn blije verhalen erover… Of niet, want vorige week heb ik wel mijn familie enthousiast gekregen om mee te doen met de Family Bootcamp! Zoveel weken terug was ik echt niet enthousiast te krijgen voor een hardlooprondje en inmiddels kijk ik ernaar uit om steeds langer en sneller te lopen.

Ik denk wel dat doorzettingsvermogen de grootste verandering sinds de start van De Afvalrace is.

Tot volgende week!
Groetjes, Joëlle

Joëlle wordt begeleid door Enforce Rotterdam, je kunt Joëlle ook bij ons volgen via Facebook en YouTube

Blog 16
Vragen over De Afvalrace? Neem contact op!